Κριτικές βιβλίων Διονύση Λεϊμονή

Ο Μαγικός Κόσμος του παιδικού βιβλίου: Βιβλιοκαταδύσεις (Το δέκατο έβδομο κιβώτιο)

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο

Διονύσης Λεϊμονής

Πατάκης, 2014

Ένα βιβλίο με πολλές, πάρα πολλές καταδύσεις δεν θα μπορούσε να μην το περισυλλέξει η στήλη μας από τον θησαυρό των βιβλίων λογοτεχνίας για παιδιά! Γι’ αυτό το βιβλίο δεν ξέρω από πού να πρωτοξεκινήσω…. Ότι μου θύμισε την παιδική μου αγάπη για τα αρχαία μας και τις ανασκαφές; Ότι ένιωσα να διαβάζω ένα βιβλίο γραμμένο με τη στόφα του παλιού, από έναν νέο όμως συγγραφέα; Ότι ο πολιτισμός και τα κλεμμένα μας όνειρα δεν θα πάψουν ποτέ να μας πληγώνουν, αν δεν μας τα επιστρέψουν πίσω;

Ένας γοητευτικός συνδυασμός περιπέτειας, φαντασίας, θαλασσινής αλμύρας, ελληνικού ήλιου και πολιτισμού είναι το καινούριο βιβλίο του συγγραφέα Διονύση Λεϊμονή. «Το δέκατο έβδομο κιβώτιο» είναι αρκετό και μόνο από τον τίτλο του να μας παρακινήσει να το διαβάσουμε. Ρίχνοντας μια ματιά στο οπισθόφυλλο, δεν μπορούμε πλέον να ξεφύγουμε: πρέπει να το διαβάσουμε!

Ξεκινώντας από την καταστροφή και αρπαγή των μαρμάρων του Παρθενώνα και συνεχίζοντας με τη μεταφορά τους σε ένα καράβι, που ναυαγεί στα Κύθηρα, δεν μπορεί να μην κρατηθεί αμείωτο το ενδιαφέρον μας. 17 κουτιά με μάρμαρα είχε φορτίο το καράβι αυτό ονόματι Μέντορας. Και τα 17 κουτιά βυθίστηκαν στην άμμο των Κυθήρων, γιατί οι Έλληνες Θεοί δεν το άντεχαν το άδικο. Ο Έλγιν όμως είχε υπομονή και εκμεταλλευόμενος τους σφουγγαράδες καταφέρνει έπειτα από 2 χρόνια ερευνών να ανασύρει τα 16 από τα 17 κουτιά. Το δέκατο έβδομο όμως;;;; Τι απέγινε; Ο κύριος Δημήτρης, ο επιστήμονας, κι ο κυρ Γιώργης, ο καπετάνιος, προσπαθούν να το βρουν, όπως και πολλοί άλλοι εδώ και τόσες δεκάδες χρόνια…. Μία παρέα παιδιών θα σταθεί αρωγός της προσπάθειάς τους. Άραγε θα το ανασύρουν το δέκατο έβδομο κιβώτιο;

Με γραφή γλαφυρή, μα και περιγραφική όπου χρειάζεται, με ύφος οικείο, με λεξιλόγιο πλούσιο, με ένα κείμενο γεμάτο περιπέτεια και αγωνία έρχεται ο συγγραφέας να συναρπάσει μικρούς και μεγάλους! Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι αυτός που θα βρει το δέκατο έβδομο κιβώτιο; Και ποιος δεν θα ήθελε να είναι ανάμεσα στην παρέα των παιδιών ή των μεγάλων που θα πιάσουν στα χέρια τους τον πολύτιμο θησαυρό έπειτα από τόσες δεκαετίες;

Απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει η μικρή Φανούλα, ένα κοριτσάκι με προβλήματα όρασης, που βλέπει μέσα από τα μάτια των φίλων της, βοηθάει με τη σοφία και την καρτερικότητά της και αποδεικνύει ότι όλοι έχουν δικαίωμα στη ζωή, στη φιλία, στο χαμόγελο!

Ένα εξαιρετικό βιβλίο, που είμαι σίγουρη θα μείνει διαχρονικό και κλασικό στην ελληνική λογοτεχνία για παιδιά. Ταξιδεύει ήδη στα χέρια των παιδιών και αποτελεί πέρα από ένα απολαυστικό ανάγνωσμα και ένα άρτια λογοτεχνικό κείμενο με πληθώρα ιστορικών στοιχείων, παρακινώντας τον μικρό αναγνώστη για περαιτέρω έρευνα και γνωριμία με το παρελθόν μας. Εξαιρετικά σπουδαίο το βιβλίο, που δεν τελειώνει εκεί που τελειώνουν οι σελίδες του …. 

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο, Διονύσης Λεϊμονής,( εικ: Λευτέρης Κούρτσογλου) εκδ. Πατάκης

Τσίριγο, Κήθυρα ή νησί της Αφροδίτης, εκεί στη μέση του πελάγους που συναντιούνται όλες οι θάλασσες, το Αιγαίο, το Iόνιο και το Κρητικό. Όποιο όνομα κι αν έχει , η ιστορία, οι μύθοι, οι παραδόσεις, η ομορφιά του, είναι αμέτρητα. Μια παρέα παιδιών παραθερίζει και αυτή κάθε καλοκαίρι σε τούτο τον τόπο και όπως όλα τα παιδιά θέλει να μάθει, να εξερευνήσει, να διασκεδάσει με ότι πιο συναρπαστικό έχει να τους δώσει τούτο το μέρος . Και τι πιο σπουδαίο από ένα όνειρο που ίσως κάποια στιγμή να γίνει πραγματικότητα. Την ιστορία των μαρμάρων του Παρθενώνα, που τόσο βίαια και άδικα έφυγαν από την πατρίδα μας, την ξέρουμε όλοι μας. Το ναυάγιο που  έγινε στα νερά του κόλπου του Αβλέμονα με το πλοίο Μέντορα και τους θησαυρούς που βρέθηκαν στο βυθό του, επίσης μας είναι  γνωστό ή λίγο γνωστό. Η ικανότητα όμως ενός συγγραφέα να δημιουργεί νέες ιστορίες με αφορμή όλα αυτά φαίνεται στο βιβλίο που διαβάζει κανείς απνευστί και  που ένα σωρό εικόνες, μυρωδιές και χρώματα αναδύονται συνεχώς. Μια περιπέτεια που « μυρίζει » Ελλάδα, που μας θυμίζει την ιστορία μας, που αγαπά και σέβεται τους μύθους και τις αλήθειες και που μυρίζει σαν εκείνο το πανέμορφο λουλούδι , το σεμπρεβίβα, που πάει να πει « Ζει για πάντα». Όπως εκείνο δεν μαραίνεται ποτέ και που φυτρώνει μόνο σε τούτα τα μέρη έτσι και  το μυστήριο του 17^ου κιβώτιου δεν ξεχνιέται από κανέναν …περιμένει την κατάλληλη στιγμή να βρεθεί στα  καταγάλανα νερά , να αναδείξει θησαυρούς, να ανασυρθεί  και ποιος  ξέρει ίσως και να τελικά  όλα  αληθινά …

Φιλίες, περιπέτειες, αγωνία και όμορφες εικόνες γεμάτο είναι  το βιβλίο του Διονύση …Ελλάδα και πάλι Ελλάδα , με τα νησιά, τα καταγάλανα νερά, τις ομορφιές , τις χάρες και τα μυστήρια της… Μια περιήγηση σε ένα πανέμορφο νησί που πάντα γοητεύει!

Για παιδιά από 9 ετών …

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

zhtunteanagnostes.blogspot.gr

«Το δέκατο έβδομο κιβώτιο» του Διονύση Λεϊμονή

«Το δέκατο έβδομο κιβώτιο»είναι ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα και γρήγορα από μικρούς και μεγάλους. Ο αναγνώστης επάνω σε ένα συννεφοκαράβι ταξιδεύει στα Κύθηρα και γίνεται ένα με τα  παιδιά-ήρωες του βιβλίου, που αναζητούν το δέκατο έβδομο κιβώτιο. Δημιουργούνται έτσι ανάμεικτα συναισθήματα με την περιγραφή των γεγονότων και την εναλλαγή των όμορφων εικόνων για το ευλογημένο Τσιρίγο. Γρήγορα γεννιέται η επιθυμία να βρεθεί κανείς σ’ αυτό το νησί με τα τόσα μυστικά, να γευτεί το άρωμά του και να θυμηθεί πώς είναι να ζει μακριά από μια μεγαλούπολη απολαμβάνοντας τις ομορφιές του θεού. Η αγωνία για την εξέλιξη των ερευνών ανακατεύει το μυαλό, που ενεργοποιείται για να καταφέρει να φανταστεί το τέλος της ιστορίας. Εκεί που νομίζει κανείς ότι το μυστήριο θα λυθεί, θυμώνει, αισθάνεται πικρία και αγανάκτηση, γιατί καταλαβαίνει ότι δεν αγαπάνε την Ελλάδα εκείνοι που την κλέβουν. Δυστυχώς αυτό συμβαίνει μέχρι σήμερα. Το δέκατο έβδομο κιβώτιο, πριν από διακόσια και πλέον χρόνια πήρε μια πορεία, με τα υπόλοιπα δεκάξι που έκλεψε ο ΄Ελγιν από τον Παρθενώνα χαράσσοντας μυστικές διαδρομές κάνοντας στάσεις όπου υπήρχε θάλασσα. Μέρι σήμερα καλεί τους πάντες να θυμούνται την ύπαρξή του και να το αναζητούν!!! Είναι μια ιστορία που δυναμώνει τον σεβασμό μας προς τον ελληνικό πολιτισμό, τη δύναμη της συνεχούς υπεράσπισης του ελληνικού πολιτισμού, τη δύναμη της αγάπης για την κληρονομιά μας από τους ίδιους τους έλληνες, ώστε να μην επαναληφθούν τέτοιες αρπαγές, τη δύναμη της θέλησης να επιλέγουμε τη διαχείριση της ιστορικής κληρονομιάς μας.

«Το δέκατο έβδομο κιβώτιο» μας δίνει τη δύναμη να ζητούμε να επιστραφεί ό,τι μας πήραν και να υπερασπιζόμαστε όσα μας ανήκουν, πριν να είναι αργά για τη χώρα μας.

΄Αγγελος –Χρυσοβαλάντης Στούρνας

Μαθητής Ε΄  τάξης 13^ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου

 

Ο Μαγικός Κόσμος του παιδικού βιβλίου: Ζήτω η περιέργεια! (Τα περιστέρια και ο μαρμάρινος κόσμος / Το δέκατο έβδομο κιβώτιο)

• Δευτέρα, 15 Σεπτεμβρίου 2014 20:57

•  

Τα περιστέρια και ο μαρμάρινος κόσμος

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο

Δύο λογοτεχνικά βιβλία που έχουν στο επίκεντρο της θεματικής τους τα γλυπτά του Παρθενώνα.

          Όταν η ιστορία επηρεάζει τόσο άμεσα το παρόν, δεν μπορεί παρά να κινητοποιεί την ευαισθησία των συγγραφέων που γράφουν για παιδιά. Η περίπτωση των γλυπτών του Παρθενώνα είναι ενδεικτική αυτής της διαπίστωσης. Το πρώτο βιβλίο είναι της αείμνηστης πολυβραβευμένης συγγραφέως Φράνσης Σταθάτου. Το δεύτερο του συγγραφέα Διονύση Λεϊμονή.

Τα περιστέρια και ο μαρμάρινος κόσμος

Συγγραφέας: Φράνση Σταθάτου

Εικονογράφος: SabineStraub

Ηλικίες: 9-11

Σελίδες: 112

Εκδόσεις: Ψυχογιός

          Το αίτημα της επιστροφής των γλυπτών του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο δεν θα μπορούσε να βρει θερμότερους υποστηρικτές από τα περιστέρια που συχνάζουν στον περίβολο τόσο του Βρετανικού όσο και του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Από το Λονδίνο στην Αθήνα και πάλι πίσω στην Αγγλία η όμορφη Δάφνη γίνεται ο αγγελιοφόρος του αιτήματος της επιστροφής των γλυπτών, κινητοποιώντας τους φίλους της, τα άλλα περιστέρια. Μέχρι και διαμαρτυρία θα οργανώσουν κρεμώντας πανώ που έχουν φτιάξει μαθητές επισκέπτες του Νέου Μουσείου Ακρόπολης.

          Η Φράνση Σταθάτου ξεδιπλώνει με ευγένεια και δωρικότητα ένα παραμύθι για την επιστροφή των γλυπτών, αποφεύγοντας να εισέλθει στο καθ' αυτό ιστορικό γεγονός της κλοπής και χωρίς να χρωματίζει εθνικά την αφήγηση, δίνοντας ωστόσο πολλές πληροφορίες για τα αρχιτεκτονικά μέρη του Παρθενώνα ως μνημείο παγκόσμιας εμβέλειας.

          Επιπλέον η ευρηματική εναλλαγή τόπου και χρόνου ανάμεσα στο Λονδίνο και την Αθήνα εμπλουτίζεται με αναφορές σε σύγχρονα αξιοθέατα των δύο πόλεων, λειτουργώντας ως πηγή γνώσης για το παιδί.

          Θετική εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στην αφήγηση κυριαρχεί η αληθοφάνεια χωρίς να υπάρχουν λογοτεχνικές υπερβολές καθώς η πλοκή απαιτεί την υπέρβαση του άλογου στοιχείου που διέπει το ζωικό βασίλειο, ωστόσο και εδώ καθημερινές συνήθειες των περιστεριών συνδέονται με τρόπο ώστε να είναι χρήσιμες στην εξέλιξη της ιστορίας.  Εξαιρετική επίσης και η εικονογράφηση της SabineStraubπου πλαισιώνει ταιριαστά το κείμενο.

          Τα περιστέρια και ο μαρμάρινος κόσμος είναι ένα βιβλίο που   πέρα από την αναμφίβολη λογοτεχνικότητα, λειτουργεί σε αρκετό βαθμό ως πηγή γνώσεων και πληροφοριών για ένα ζήτημα που όλοι ελπίζουμε να σταματήσει κάποια στιγμή να τίθεται με επιτακτικό τρόπο στην επικαιρότητα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το παγκόσμιο ενδιαφέρον του.

          Δυστυχώς η αδόκητη απώλεια της συγγραφέως μόλις πριν λίγους μήνες μας στέρησε τη δυνατότητα της δημιουργικής και σημαντικής συνέχειάς της στον χώρο του παιδικού βιβλίου που αγάπησε και υπηρέτησε επί σειρά ετών με συνέπεια, με λογισμό και όνειρο.

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο

Συγγραφέας: Διονύσης Λεϊμονής

Ηλικίες: 9-15

Σελίδες: 110

Εκδόσεις: Πατάκη

          Τον Σεπτέμβριο του 1802 ο «Μέντωρ», του πλοίο του λόρδου Έλγιν που ταξίδευε από τον Πειραιά με προορισμό τη Μάλτα, βυθίστηκε μέσα σε λίγες ώρες στον Αβλέμονα Κυθήρων. Μετέφερε 17 κιβώτια με γλυπτά που είχε αφαιρέσει ο Ελγιν από την Ακρόπολη.

          Μετά το ναυάγιο, ο λόρδος Ελγιν προσέλαβε σφουγγαράδες, οι οποίοι χωρίς εξοπλισμό, μέσα σε δυόμισι χρόνια κατέβηκαν σε βάθος 20 μέτρων, κατορθώνοντας να ανελκύσουν τις σημαντικές αρχαιότητες, διασώζοντας έτσι σημαντικά τμήματα του Παρθενώνα, έστω κι αν έπρεπε σε χρόνια σκλαβιάς να πάρουν τον σπαρακτικό δρόμο της ξενιτιάς.

          Το μυστήριο ωστόσο που εξακολουθεί να υπάρχει γύρω από το δέκατο έβδομο κιβώτιο και το περιεχόμενό του ερέθισε τη λογοτεχνική πένα του Διονύση Λεϊμονή, ο οποίος μας χάρισε στις αρχές του φετεινού καλοκαιριού ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα για παιδιά, η υπόθεση του οποίου εκτυλίσσεται στα Κήθυρα. Πρωταγωνιστές μια παρέα παιδιών που προσπαθεί να λύσει τον γρίφο γύρω από το δέκατο έβδομο κιβώτιο, ώστε να έρθει στην επιφάνεια το πολύτιμο φορτίο του.

          Το δέκατο έβδομο κιβώτιο είναι ένα βιβλίο περιπέτειας και γνώσης με αναφορές στο ζήτημα της κλοπής των γλυπτών αλλά και στο όμορφο Τσιρίγο με τα μαγευτικά τοπία και τους φιλόξενους κατοίκους του. Περιγραφές που δίνονται με λογοτεχνική ενάργεια, αφηγηματική δεξιότητα και ευρηματικό χιούμορ χαρακτηρίζουν το κείμενο του Διονύση Λεϊμονή, χωρίς να λείπει και η επιδέξια πλοκή που κρατά ως το τέλος αμείωτο το ενδιαφέρον του παιδιού.

          Μπορώ να πω ότι στις σελίδες τούτου του βιβλίου δοκίμασα αισθήματα συγκίνησης και αγωνίας που ένιωθα όταν ως μαθητής δημοτικού διάβαζα βιβλία ιστορικών περιπετειών κλασσικών συγγραφέων. Αυτή η αίσθηση της γραφής που συγκινεί ένα παιδί και που κάνει ένα μεγάλο να νιώθει παιδί είναι πιστεύω εκτός των άλλων ενδεικτική της λογοτεχνικής αξίας βιβλίου για παιδιά. Και ο συγγραφέας του βιβλίου Το δέκατο έβδομο κιβώτιο πετυχαίνει και στα δυο κριτήρια.

Μαρία Ανδρικοπούλου

Διονύση , με αφορμή την πρόσφατη παρουσίαση του βιβλίου σου που το αγόρασα για τον ανιψιό μου αλλά το διάβασα πρώτη απνευστί , γράφω δυο λόγια γι΄αυτό ως αναγνώστρια και ως συνάδελφος στην παιδική λογοτεχνία :
Όντας ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στο ζήτημα της αρπαγής των μαρμάρων πρέπει να πω ότι το χειρίστηκες με τρόπο υποδειγματικό, με άποψη αλλά διπλωματικά , δίχως εθνκισικές εξάρσεις και κάνοντας προσιτό στα παιδιά ένα θέμα δύσκολο.
Στα συν του βιβλίου το αδιόρατο χιούμορ που πάντα είναι ελκυσικό για τους μικρούς αναγνώστες και η γλώσσα , γεμάτη από μεταφορές κα εκφράσεις που εξοικειώνουν τα παιδιά με τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας πχ θα τους μαζεύουμε με τα κουταλάκια,, έχει φάει τη θάλασσσ με το κουτάλι, μαζεύω ράμματα για τη γούνα τους κλπ.
Iδιατέρως εκτίμησα-και η πολιτιστική διαχείριση αποτελεί εξειδίκευση των σπουδών μου-τη διαχείριση της μνήμης στο βιβλίο με αναφορές στα ομηρικά έπη, τη μυθολογία και γενικόττερα την αρχαιοελληνική γραμματεία.
Το μήνυμα του βιβλίου είναι σπουδαίο και είναι σημαντικό να συμβάλει ο καθένας με τον τρόπο του στην ευαισθητοποίηση γύρω από το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων.
Το καλό πρέπει να λέγεται
Καλοτάξιδο το βιβλίο

Παντελή Λιάκα… literature.gr

15 Δεκεμβρίου2015

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο του Διονύση Λεϊμονή, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Home »Παρουσιάσεις βιβλίων » Το δέκατο έβδομο κιβώτιο του Διονύση Λεϊμονή, εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

15.12.2015 | 1 σχόλιο

[4 αξιολογήσεις (η), μέσος όρος: 5,00 από 5]

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο αποτελεί ένα παιδικό βιβλίο που συνδυάζει όλα όσα περιμένει ένας αναγνώστης, προκειμένου να ξεφύγει από την ρουτίνα της καθημερινότητας. Η αγωνία, η δράση, η περιπέτεια, εμποτισμένα με θαλασσινό νερό, ήλιο καλοκαιριού και ταξιδιάρικη διάθεση, λαμβάνει χώρα σε κάποιο νησί της Ελλάδας, τα Κύθηρα. Μια αφήγηση στην οποία περιπλέκονται ιστορικά, μυθοπλαστικά στοιχεία με μεγάλη επιδεξιότητα, προσδίδοντας στο βιβλίο ένα ρεαλιστικό περιεχόμενο που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.

Η περιγραφή είναι γλαφυρή, το ύφος οικείο, και το λεξιλόγιο ένα κράμα από λαϊκά στοιχεία, ντοπιολαλιές με ιδιωματισμούς, παιδιάστικα στοιχεία μέσω λογιοτατισμών, προφορικότητα και λογοτεχνική ποικιλία από τεχνητές λέξεις. Οι κύριοι πρωταγωνιστές είναι μια ομάδα μικρών παιδιών που επιλέγουν να περάσουν εκεί τις διακοπές τους, με σκοπό να λύσουν ένα γρίφο που επικρατεί μέχρι σήμερα, αυτός δεν είναι άλλος από την εύρεση του δέκατου έβδομου κιβωτίου, το οποίο παραμένει, εδώ και πολλά χρόνια, βυθισμένο στη θάλασσα.

Τα 17 κιβώτια αποτέλεσαν τους αποθηκευτικούς χώρους μέσα στους οποίους ο λόρδος Έλγιν είχε τοποθετήσει τα γλυπτά/μάρμαρα του Παρθενώνα, τα οποία νωρίτερα είχε αφαιρέσει με βίαιο τρόπο από το Παρθενώνα, το Ερεχθείο, το Ναό της Απτέρου Νίκης και τα Προπύλαια. Αφού τα φόρτωσε όλα στο καράβι που ονομάζεται ”Μέντορας”, μετά από ένα ναυάγιο στα Κύθηρα κινδύνεψε να τα χάσει όλα. Τελικά το μόνο κιβώτιο που δεν κατάφερε να περισώσει ήταν το δέκατο έβδομο κιβώτιο, το οποίο παρέμεινε πολλά χρόνια, στο βυθό των Κυθήρων. Τα υπόλοιπα δεκαέξι κιβώτια ο λόρδος Έλγιν μετά από δυο χρόνια ερευνών και έχοντας τη βοήθεια των ντόπιων Καλύμνιων βουτηχτάδων, οι οποίοι χάρη στις αυτοθυσίες τους και στη γενναία αμοιβή που πήραν από τον λόρδο, κατάφεραν τελικά να τα ανασύρουν από το βυθό ατόφια.

Οι μικροί ήρωες εδώ αναλαμβάνουν δράση για να ανακαλύψουν το χαμένο κιβώτιο με τους αρχαιολογικούς θησαυρούς, το οποίο δεν έχει καταφέρει κανείς να το βρει εδώ και δεκάδες χρόνια. Οι μικροί δεν είναι μόνοι τους, αλλά έχουν τη βοήθεια του Κυρ-Δημήτρη τον οποίο αποκαλούν με το όνομα επιστήμονας, καθώς και του Κυρ-Γιώργη που τον αποκαλούν και ναυτικό.

Οι ήρωες αποτελούν ένα κράμα διαφορετικών κοσμοθεωριών, έτσι βλέπουμε μέσα από την οπτική του Κυρ-Γιώργη του ναυτικού, ή του Κυρ-Δημήτρη του επιστήμονα, ο καθένας από τους οποίους βλέπει με τον δικό του προσωπικό τρόπο τα αποτελέσματα του ναυαγισμένου καραβιού με τους χαμένους αρχαιολογικούς θησαυρούς. Ακολούθως οι μαθητές, μέσα από την παιδικότητα της τρυφερής τους ηλικίας, προσπαθούν να αναζητήσουν απαντήσεις, μέσα από τα λεγόμενα των μεγαλύτερων, στα ακανθώδη ερωτήματα που τους ταλανίζουν, σχετικά με την προϊστορία του χαμένου θησαυρού.

Μια βουτιά στον άγνωστο σκοτεινό βυθό της αγωνιώδης προσπάθειάς τους να αντικρίσουν το φως, την αλήθεια του μνημειώδους ιστορικού παρελθόντος που παραμένει βυθισμένο μέσα στην άγνοιά τους και αναζητά σωτηρία.

Με άλλα λόγια προσπαθούν να βάλουν τέρμα στο υποτονικό ενδιαφέρον πολλών, σχετικά με την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Σε αυτά πρέπει να τονιστεί η σημασία της μικρής Φανούλας, η οποία έχει προβλήματα όρασης, ωστόσο αυτό δεν την πτοεί να αναζητήσει το φως της αλήθειας μέσα από τα μάτια των φίλων της.

Η συνεισφορά της μέσα από τη σοφία και την καρτερικότητα που εμπνέει στους άλλους, αφήνει το μήνυμα ότι όλοι μπορούν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο να προασπιστούν την εθνική τους παράδοση και να επιτύχουν το ακατόρθωτο, αρκεί να θελήσουν.

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο αποτελεί το συνδετικό κρίκο προκειμένου οι μικροί μαθητές να συνεργαστούν μεταξύ τους σε ένα πλαίσιο αμοιβαίας αλληλοκατανόησης, σύμπνοιας και αλληλοσεβασμού που υπαγορεύει η συλλογική προσπάθεια, προς επίτευξη της αποστολής τους. Στην προσπάθειά τους αυτή ο επιστήμονας και ο ναυτικός στέκονται βοηθοί των μαθητών και τους ενθαρρύνουν συνεχώς να βρουν την άκρη του νήματος, διευκολύνοντας και εκείνοι με τη σειρά τους την επίλυση του μυστηρίου, προσδίδοντας ταυτόχρονα ένα ηθικοδιαδακτικό νόημα στις υποθαλάσσιες προσπάθειες ανεύρεσης.

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο ουσιαστικά συμβολίζει ότι είναι άξιο στη ζωή μας να το κατακτήσουμε. Η κατάκτησή του είναι δύσκολη, αλλά δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω, αντίθετα πρέπει να προσπαθούμε να εμμένουμε στην προσπάθειά μας, ακόμα κι αν ποτέ δεν επιτύχουμε να φτάσουμε ποτέ στην λύση του προβλήματος.

Τελικά αυτό που μετρά είναι η προσπάθεια, όπως έλεγε ο Καβάφης σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός. Η προσπάθεια για οποιοδήποτε ιδανικό και αδύνατο, ακόμα κι αν οι ελπίδες έχουν μειωθεί σημαντικά, είναι άξιο επαίνου. Οι ήρωες στο βιβλίο δεν καταφέρνουν να ανασύρουν το κιβώτιο μέσα από τα φύκια του βυθού, αλλά παρολ’ αυτά δεν έχουν χάσει, αντίθετα βγαίνουν νικητές από την κοπιαστική προσπάθειά τους. Θυμίζουν τον αγώνα του Ιάσωνα και του Οδυσσέα που αναμετρήθηκαν με πολλές δυσκολίες, αλλά δε δείλιασαν και τελικά τα κατάφεραν.

Τελικά κατάφεραν οι μικροί ήρωες να τα βάλουν με τα δύσκολα, με σκοπό να διασώσουν το φωτεινό παρελθόν των αρχαίων προγόνων τους. Κάτι σαν μικροί θεοί που θέλησαν να αφήσουν τη γήινη ύπαρξή τους και να θεοποιηθούν μέσα από τα κατορθώματά τους. Ο αγώνας που γίνεται για τα ιερά και όσια, τα ανεκτίμητα και μη μετρήσιμα με χρήματα αγαθά, αποτελούν στην ουσία το βαθύτερο κίνητρο που μας ωθεί όλους να αγωνιζόμαστε αδιάκοπα, χωρίς να το βάζουμε ποτέ κάτω.

Η προσπάθειά ανεύρεσης από τους μαθητές δεν σταματά εκεί, αλλά αντίθετα θα συνεχιστεί και τα επόμενα καλοκαίρια, γιατί το φως της ελπίδας δεν χάνεται ποτέ, καθώς η λάμψη του ναυαγισμένου θησαυρού, μέσα από το σκοτεινό βυθό, πάντα θα ακτινοβολεί μηνύματα αισιοδοξίας για το μέλλον.

«Το δέκατο έβδομο  κιβώτιο». Μια διαφορετική παρουσίαση στο κεντρικό βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Πατάκη στην Αθήνα…

Αθήνα υπό βροχή. Βιβλιοπωλείο Πατάκη στην Ακαδημίας. Φθάνω από τους πρώτους. Είναι εκεί ο Διονύσης Λεϊμονής και ο αρχαιολόγος ενάλιων ερευνών, Δημήτρης Κουρκουμέλης.  Ύστερα από λίγο κοντά μας και η αγαπημένη συγγραφέας παιδικών βιβλίων, κυρία Λότη Πέτροβιτς –Ανδρουτσοπούλου.

Σιγά- σιγά, παρά τις δύσκολες συνθήκες η αίθουσα γεμίζει. Ο Γιάννης Καλπούζος, ο Δημήτρης Στεφανάκης, δυο από τους σημαντικότερους σύγχρονους Έλληνες μυθιστοριογράφους, είναι –καθόλου τυχαία-  μαζί μας.

Όλοι εμείς και πολλοί ακόμη έχουμε συγκεντρωθεί για να παρακολουθήσουμε την παρουσίαση  του βιβλίου του Διονύση Λεϊμονή «Το δέκατο έβδομο Κιβώτιο»,  που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη στη σειρά Περιστέρια. Ένα νεανικό μυθιστόρημα  που με αφορμή το πραγματικό περιστατικό της βύθισης του «Μέντορα » -του πλοίου με το οποίο μετέφερε τα κλοπιμαία του Παρθενώνα ο Λόρδος Έλγιν-  μας χαρίζει ένα πολύτιμο μάθημα ιστορίας.  Μας ταξιδεύει στα Κύθηρα και στη θάλασσα του Αβλέμονα, όπου βυθίστηκε ο Μέντορας κι όπου ακόμα γίνονται σημαντικές αρχαιολογικές έρευνες για τον εντοπισμού του δέκατου έβδομου κιβωτίου διακόσια χρόνια και πλέον μετά…

Συντονίστρια της βραδιάς η Ελίνα Γαλανοπούλου μια Τσιριγώτισσα συγγραφέας(΄Ανεμος Εκδοτική) με βαθιά αγάπη για τον τόπο της, που ανέλαβε να μας ξεναγήσει στον κόσμο του βιβλίου και φυσικά υπέκυψε στον πειρασμό να διαβάσει κι ένα αγαπημένο της απόσπασμα από το βιβλίο.

Να πω ότι την ίδια ώρα παρακολουθούσαμε εικόνες από το νησί που είχε επιμεληθεί ο συγγραφέας και μέσα στη βροχερή Αθήνα μας έφερε μια γεύση καλοκαιριού.

Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Κουρκουμέλης ήταν η έκπληξη της βραδιάς. Στην πραγματικότητα είναι και ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου, μάλλον ο επιστήμονας από τον οποίο ο Διονύσης Λεϊμονής εμπνεύστηκε τον έναν από τους δυο κύριους ενήλικες ήρωες του, τον «κύριο Δημήτρη, τον επιστήμονα». Πραγματικά ο λόγος του, οι γνώσεις τις οποίες μοιράστηκε μαζί μας, η αγάπη για αυτό που κάνει ήταν διάχυτα. Όταν μάλιστα στο τέλος μας έδειξε ένα βίντεο με τις έρευνες, μάθαμε πολλά και μαγευτήκαμε κι εμείς από  τον βυθό των Κυθήρων βλέποντας το κουφάρι του Μέντορα μέσα σο οποίο οι δύτες ανακάλυπταν ευρήματα. ΄Ετσι όλοι στην αίθουσα νιώσαμε για λίγο σαν ήρωες του μυθιστορήματος.

Στη συνέχεια ο διακεκριμένος ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας, κύριος Κωνσταντίνος Μπούρας έκανε μια άκρως εμπεριστατωμένη παρουσίαση  του βιβλίου, δείχνοντάς μας πως θα έπρεπε να γίνεται η κριτική, κάτι που λείπει πολύ στη χώρα μας –ειδικά σε ό,τι αφορά στο παιδικό/ νεανικό βιβλίο.

Ο ηθοποιός Παναγιώτης Μαρσέλος –κι αυτός με καταγωγή από τα Κύθηρα διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου με μοναδικό τρόπο, ενώ στο κλίμα μας βύθισε ακόμη περισσότερο το βίντεο με τη μουσική της «Αθανασίας» του Μάνου Χατζιδάκι με στίχους που γράφτηκαν ειδικά για «Το δέκατο έβδομο Κιβώτιο» από την μαέστρο και δασκάλα κιθάρας, κυρία Ευαγγελία Γούσια. Το τραγούδι αποδόθηκε από 12 κιθάρες του κιθαριστών του Βόλου “Sempre Viva”

Στο τέλος, όπως συνηθίζεται, ο συγγραφέας Διονύσης Λεϊμονής έκλεισε φανερά συγκινημένος ομιλών σε ακροατήριο από τόσους σημαντικούς συγγραφείς, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, καλών φίλων και συνεργατών την όμορφη βραδιά αυτής της πρώτης παρουσίασης του βιβλίου του στην Αθήνα… Ο Διονύσης Λεϊμονής τόνισε τη χαρά και τη συγκίνησή του για την καλή πορεία του βιβλίου που σε λίγους μήνες πήγε σε δεύτερη έκδοση και για την αποδοχή από μικρούς και ενήλικες αναγνώστες ευχαριστώντας θερμά για την αναγνώριση του έργου του.

΄Ηταν μια όμορφη βραδιά που όλοι απολαύσαμε ελπίζοντας το βιβλίο να αποτελέσει την αφόρμηση για την ευαισθητοποίηση μικρών και μεγάλων, ώστε να αναζητήσουν το δέκατο έβδομο κιβώτιο φωνάζοντας με σθένος πως τα γλυπτά που έκλεψε ο ΄Ελγιν είναι Παρθενώνεια. ΄Ετσι μόνο θα μπορέσουμε να απαιτήσουμε να επιστραφούν σύντομα στη χώρα που τα γέννησε, εκεί που δικαιωματικά ανήκουν.

Κώστας Στοφόρος

Δημοσιογράφος-συγγραφέας

 

Ένα κιβώτιο από τα δεκαεπτά κάπου χάσκει στη θάλασσα των Κυθήρων, εκεί που ενώνονται τρεις θάλασσες. «Ένα κιβώτιο στο βυθό του Αβλέμονα»: μια φράση που αποτέλεσε την αφόρμηση να γράψω αυτό το παιδικό μυθιστόρημα. Ένα κιβώτιο από τα δεκαεπτά μέσα στα οποία ο Έλγιν πριν από 200 και πλέον χρόνια στοίβαξε τα μάρμαρα του Παρθενώνα για να τα φυγαδεύσει στη χώρα του προφασιζόμενος ενδιαφέρον για τη διάσωσή τους. Κι οι έρευνες συνεχίζονται, οι ελπίδες αναπτερώνονται, η φαντασία μπορεί να πλέξει απίθανα σενάρια πάνω στο θέμα κι η πένα αρχίζει το γοητευτικό ταξίδι μιας αφήγησης. Στο διάστημα γραφής αυτού του βιβλίου, πολλές φορές μπήκα στον ρόλο των παιδιών που αναζητούν το κιβώτιο με βοηθούς έναν αρχαιολόγο επιστήμονα κι έναν έμπειρο καπετάνιο. Ο κύριος Δημήτρης κι ο κυρ Γιώργης τραβούν μπροστά συμπαρασύροντας εννιά παιδιά σε μια καλοκαιρινή περιπέτεια, για να γίνει πραγματικότητα ένα ωραίο όνειρο. Τα παιδιά μαθαίνουν για τον τόπο τους, την ιστορία τους και τραβούν μπροστά με τον αυθορμητισμό και τη φυσικότητα της ηλικίας τους, ακόμα κι αν οι μεγάλοι θεωρούν μάταιη μια τέτοια προσπάθεια.

Στο νησί των Κυθήρων που ξεπετάχτηκε από το πουθενά, εκεί που πρωτοεμφανίστηκε η θεά Αφροδίτη πριν ακόμα ταξιδέψει στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη κλεισμένη σε ένα κοχύλι, έχει κάνει μπουρμπουλήθρες ο Αμέντωρ, το μαλτέζικο πλοίο που ναύλωσε ο λόρδος Έλγιν για να μεταφέρει το φθινόπωρο του 1802 τα παρθενώνεια μάρμαρα. Τα παιδιά με μια Γοργόνα κάνουν τον γύρο του νησιού, ώσπου βρίσκονται μπροστά στο ναυάγιο. Ένα ναυάγιο που καλείται ο «επιστήμονας» να φέρει στο φως κάνοντας βουτιές στα νερά του Αβλέμονα. Το εγχείρημα φαντάζει δύσκολο, μα ένα «θέλω» ίσως μπορεί να γκρεμίσει ολόκληρο βουνό! Κι είναι απορίας άξιο πώς βούλιαξε ένα πλοίο με τόσο έμπειρο καπετάνιο σε μια θάλασσα που τον περισσότερο καιρό μοιάζει με ατάραχη λίμνη! Ο χρόνος όμως βιάζει κι η παρέα μπαίνει στον αγώνα για το ποιος θα ανακαλύψει το δέκατο έβδομο κιβώτιο, ποιος θα φέρει στο φως έναν ανεκτίμητο θησαυρό συμμετέχοντας στην επιχείρηση «Το κιβώτιο στο φως». Ποιος θα βουτήξει στον Αβλέμονα ανοίγοντας δρόμο ανάμεσα στα φύκια της θάλασσας, ψάχνοντας έναν θησαυρό που τα παλιότερα χρόνια τόσοι έμπειροι δύτες δεν κατάφεραν να εντοπίσουν; Ο βυθός εντυπωσιάζει μικρούς και μεγάλους, καθώς στη λάσπη του ανακαλύπτουν πεφταστέρια που κρατούν ακόμα τη λάμψη τους κρατώντας δυνατή την ελπίδα ακόμα και μια μέρα που όλοι θεωρούν γρουσούζικη και τίποτα καλό τάχα δεν μπορεί να συμβεί. Ίσως αυτή η μέρα να είναι σημαδιακή, να κάνει τα μυαλά να ξυπνήσουν για να αναζητήσουν όλα τα αγάλματα που κάποτε, σε δύσκολους για την Ελλάδα καιρούς, κατέβηκαν απ' τα βάθρα τους και φυγαδεύτηκαν κάπου μακριά, παραμένοντας ακόμα εκεί να αναπολούν τα περασμένα μεγαλεία τους.

Αν συμβεί κάτι τέτοιο, αν μικροί και μεγάλοι φωνάξουμε όλοι μαζί πως ο θησαυρός δεν ήταν άνθρακας, τότε η επιχείρηση θα πετύχει και το βιβλίο αυτό, Το δέκατο έβδομο κιβώτιό μου, που έχω τη χαρά να το βλέπω να κυκλοφορεί στη σειρά Περιστέρια των Εκδόσεων Πατάκη, θα μπορέσει να ξεσηκώσει τη φαντασία και τη θέληση των παιδιών για μεγάλες περιπέτειες και κατακτήσεις στο μέλλον.

Το δέκατο έβδομο κιβώτιο
Διονύσης Λεϊμονής
εικονογράφηση: Λευτέρης Κιουρτσόγλου
Πατάκης
112 σελ.
Τιμή € 6,90